بسم الله الرحمن الرحیم
رب اشرح لی صدری و یسرلی أمری واحلل عقدة من لسانی یفقهوا قولی
حوزه های علمیه را چند نهاد رسمی و غیر رسمی اداره می کنند.
1.از یک طرف مراجع معظم که بخش عظیمی از منابع اقتصادی حوزه را تأمین می کنند ، بر حوزه ها ولایت دارند وخیلی از تحولات کلان حوزه باید با مشورت ونظر مساعد آنها صورت پذیرد.
2.از طرفی جامعه محترم مدرسین حق سیاستگذاری وعزل ونصب مسؤولین حوزه را دارد وبه خود حق می دهد که در تمام مسائل حوزه ، قانون وضع کرده ویا مصوبه ای را نقض کنند.
3.نهاد سوم ، شورای عالی سیاستگذاری حوزه است که اسم آن روی خودش است ونیازی به توضیح ندارد.
4.اما عملا ً بسیاری از قوانین در کمیسیون ها ومعاونت های آموزش و پژوهش و پذیرش و طرح وبرنامه مرکز مدیریت تصویب می شود وهرسال دستور جدیدی ابلاغ واجرا می شود.
5.فرزند رشید مرکز مدیریت یعنی امور مدارس هم اخیراً نقش پنجمین قطب تصمیم ساز را در سطح مدارس وخوابگاه های حوزه علمیه قم وکشور به خوبی ایفا می کند.
6. ... می گویند مجمع نمایندگان نیز به عنوان فضلای برخاسته از متن طلاب ، طبق اساسنامه خود با 14 کمیسیون مکلف به قانونگذاری در همه ابعاد حوزه است!! .... .... .....
البته فکر نکنید که می خواهم مثل بعضی ها بگویم که مجمع باید مانند مجلس نقش تنها قوه قانونگذاری را داشته باشد وبقیه ، دولت و... فعلا ً در صدد تحلیل تشکیلات کلان حوزه نیستم - اگرچه معتقدم طراحان تشکیلات حوزه ومتصدیان امر جز عده معدودی یا فاقد توان مدیریت سازمانی هستند ویا قائل به نظریه «نظم ما در بی نظمی است» می باشند ومعدود عزیزانی هم که لایق و کارآمدند از وضع موجود ناراضی اند ولی درون این سیستم هضم شده وبه تنهایی نمی توانند کاری بکنند .
بنده به عنوان یکی از نمایندگان طلاب باز هم می گویم که وجود 6 مجموعه تصمیم ساز و تداخل وظایف آنها را باید علاج کرد وبا طراحی یک مجموعه واحد وتفکیک وظایف وحیطه کاری هریک از این 6 مجموعه وتدوین یک قانون اساسی واحد، چالش های مدیریت در حوزه را برطرف کنیم تا فرق مسؤولیت این نهاد متعدد برداشته شود- .
اینها همه را نمی گویم ووارد این بحث ها نمی شوم چون بعد از گذشت 6 ماه از عمر مجمع فهمیدم که نه تنها من، بلکه اگر همه ما هم بخواهیم، این کار نشدنی است ومثل خیلی از مصوبات دیگر مجمع ،مصلحت ایجاب نخواهد کرد که انشاءات ما تنجز یابد.
اما فکر می کنم بشود یک پیشنهاد رابرای خود ِ مجمع نمایندگان مطرح نمود چون شاید لا اقل زورِمان به خودمان برسد.
پیشنهاد بنده این است که ما از حق قانونگذاری خود بگذریم و« حق نظارت وتحقیق وتفحص » را که لازمه پایداری و رشد یک مجموعه وتشکیلات است و جای آن هم در حوزه خالی است ،برای مجمع قائل شویم زیرا از یک طرف با روند فعلی مجمع که به طور متوسط ماهی یک بار دور هم جمع می شویم ومقداری آقایان از سفرنامه های خود می گویند وسخنران برایمان دعوت می کنند. نمی شود حتی یک قانون جامع هم وضع کردتا بعد از تصویب در مجمع چند فیلتر وخان را هم رد کند تا اجرا شود یا نشود. تا چه رسد به دهها طرح وقانون که مستلزم بودجه وصرف وقت و مکان مناسب و هزار دنگ وفنگ دیگر است که البته آن 5 نهاد مذکوردر حال انجام این وظایف هستند وبودجه وامکانات واعتبار هم دارند ولذا مَن بِهِ الکفایة موجود است. تازه اگرضعفی هم در قوانین جاری باشد پای مجمع نمایندگان هم گیر است، چون اسماً ماهم در قانونگذاری شریک هستیم.
بنده می گویم این مسؤولیت را از ذمه خود بیاندازیم و اعلام هم بکنیم : از این به بعد مجمع جایگاه نظارتی برای خود تعریف کرده است . تا طلاب مظلومی که دنبال پناهگاهی برای درد دل وپیشنهاد وانتقاد می گردند، به این مجمع رجوع کنند . - واین 192 نماینده اگر فقط هفته ای یک ساعت برای حضور در دفتر مجمع وقت بگذاریم در 8 ساعت وقت اداری 5 نفر درهمه ساعات حضور خواهند داشت- .
ما به شکایات طلاب رسیدگی نموده وبا تحقیق وتفحص وتسلط بر قوانین ومصوبات با مسؤولین متخلف برخورد کرده وخدمت بزرگی به حوزه وطلاب بنمائیم.
ما از این بازیهای سرِکاری وامضا کردن خلاص شده و آبرو واعتباری برای نمایندگی ومجمع درست کنیم.
این کار نه هزینه می خواهد نه کمیسیون ونه ساختمان کذایی. اگر نفری 2 هزار تومان از شهریه خودمان جمع کنیم ماهی 400 هزار تومان هزینه های جاری ومیوه وچای را هم تأمین خواهد کرد.
به طور نمونه:
1- گم شدن نمرات از دردهایی است که از بدو تأسیس مرکز مدیریت همه روزه جمع کثیری از طلاب را ملول وسرگردان کرده که به آنها می گویند: برو نمراتت را بیاور. در حالی که این نقص از حوزه است. وباید خودش تماس بگیرد وبا فاکس یا تلفن ارسال کند.
2- مدارج علمی ؛ که بعد از ده سال برای معادل کارشناسی ارشد باید 5 سال هم در نوبت ثبت نام پایان نامه بود.
3- ودهها نمونه دیگر ... .
اگر طلاب ببینند نمایندگانی که انتخاب کرده اند لااقل اینقدر به درد می خورند که بروند تحقیق وتفحص کنند و جلوی برخی کم کاری های اداری در حوزه را بگیرند واز طرفی چون خود نمایندگان از نظر مالی واستخدامی به جایی وابسته نیستند وبرخاسته از متن طلاب هستند، مجمع ونمایندگی را از انزوا خارج کرده و درضمن شاهد طعن وسخره برخی نخواهیم بود که می گویند: مجمع سرِکاری است وبرای این بنا شده که بگویند مثلاًٌ در حوزه هم انتخابات هست و نظر طلاب در اداره حوزه مؤثر است.
مهمترین ثمره حق نظارت و تفحص نمایندگان طلاب این است که با این کار حق پرسشگری ونظارت طلاب بر مسؤولین احیاء خواهد شد ومسؤولین حوزه وظیفه پاسخگویی خود را ادا خواهند کرد.
جناب حاج آقای بوشهری!
شما به ما یاد داده اید که «مسؤول» اسم مفعول از ماده «سئل» وبه معنای «پرسش شونده» است. در شرع مقدس ما «مورد سؤال واقع شدن از زیر دستان» لازمه مشروعیت ریاست است، چرا که فرموده اند: « کلــُّکم راع ٍ وکلکُم مسؤولٌ عن رعیتِهِ».
جنابعالی خود می دانید که پاسخگویی به بالا دستان شما را از زیر دستان غافل کرده !
جنابعالی ودیگر مسؤولین حوزه یک بار هم نشده است جلسه ای ترتیب داده و از پیش اعلام کنید بنده در این دو ساعت فقط به انتقادات و پیشنهادات طلاب گوش می دهم.
هر جا می روید سخن از اخلاق خوب طلاب می گویید، یا کلی گویی...! در حالی که اخلاقشان بهتر از ماست و اگر کسی صبرش لبریز شده واز اخلاق مدیریت به مسؤولین حوزه بگوید متهم به بی تقوایی وتوهین به علما می شود.
کاری کرده ایم که اهل فن می گویند اصلا ً سیاست مسؤولین حوزه ،روندادن و میدان ندادن به طلاب است تا بدون درد سر مدیریت کنند واز صبر ونجابت طلاب سوء استفاده کنند.
اما بدانید که این سیاست به مرور طلاب را ترسو وملاحظه کار بار آورده است تا جایی که شجاعت ومبارزه وخدمتگذاری را که میراث علمایی چون شیخ فضل الله و میرزا کوچک و مدرس وامام راحل واسلاف حوزه است باید از دیگران بیاموزیم.
به قول آیت الله جوادی آملی : « طلبه ای که در فضای بسته بزرگ کرده اید انتظار نداشته باشید که در فضای باز ادای مسؤولیت بکند».
تا این سیره بر مدیریت حوزه حاکم است هیچ تحول وپیشرفتی در خدمت به حوزه نخواهیم داشت.
امروز جای نواب صفوی ها خالی است که لَقَد عَقُمت الحَوزَةُ أن تَأتِی بِمِثلِ « نوّاب » .
شادی روح شهدای روحانیت صلوات
